Ιερή Τριάδα
FROM to BOOK Bulletin of the
Ramakrishna Missio Institute of Culture
(December 2006)
ΕΣΤΙΑΖΟΝΤΑΣ: ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΝΤΕΒΙ
Μητέρα - γνωστή άγνωστη
ΜΟΝΑΧΗ
Γεννήθηκε από την Σγιαμασουντάρι Ντέβι και τον Ραματσάντρα Μουκοπαντγιάγια στο Τζαϊράμπατι. Την ονόμασαν Σάραντα. Περπάτησε σ’ αυτήν την γη για εξήντα επτά έτη. Ήταν άτεκνη. Αλλά προτού αναχωρήσει από αυτόν τον κόσμο, εκατοντάδες την αποκάλεσαν "μητέρα τους". Σήμερα, εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο την λατρεύουν ως την "Αγία Μητέρα".
Ποια ήταν αυτή; Ποια είναι αυτή;
Στις παιδικές της φίλες ήταν γνωστή σαν ένα γλυκό κορίτσι και ήταν αγαπητή από όλους. Αργότερα, μία από αυτές διηγήθηκε τις αναμνήσεις της και είπε, "η Μητέρα ήταν πολύ απλός άνθρωπος.
Κανένας δεν είχε οποιαδήποτε φιλονικία μαζί της κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών της παιδικής ηλικίας". Όταν κάποιο κορίτσι έκανε κάποιο παράπτωμα, εκείνη θα μεσολαβούσε, θα εξομάλυνε τις φιλονικίες τους και θα αποκαθιστούσε τις σχέσεις. Οι φίλες της είχαν παρατηρήσει ότι αν και έπαιζε με κούκλες, αυτή προτιμούσε να λατρεύει την Θεά Κάλι και την Λάκσμι σε ομοιώματα που η ίδια έκανε.
Οι ηλικιωμένοι του χωριού ήξεραν πως η νέα Σάραντα είναι ένα ήσυχο, έξυπνο κορίτσι, με καλούς τρόπους, και ικανή στην εργασία της. Χωρίς να της το ζητούν, από μόνη της με μεγάλη αποφασιστικότητα εκτελούσε όλα τα καθήκοντά της σχολαστικά.
Τα αδέρφια της, έβλεπαν σ’ αυτήν μια μοναδική αδελφή. Έλεγαν η αδελφή μας είναι η ενσάρκωση της Λάκσμι. Φροντίζει για να μας διατηρήσει στην ζωή χωρίς να υπολογίζει κόπο. Καθαρίζει το ρύζι, γνέθει ιερά νήματα, ταΐζει τις αγελάδες με χόρτο, μαγειρεύει, το κορίτσι αυτό κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού. Όλα γίνονταν από τα χέρια της αδερφής μας.
Οι πεινασμένοι άνθρωποι που έρχονταν στο σπίτι του Ραματσάντρα (πατέρα της) για να πάρουνε κισούρι(ρύζι με ψάρι ή όσπρια) έβλεπαν την Σάραντα, έντεκα ετών τότε να αερίζει με την βεντάγια το καυτόκισούριέτσι ώστε να μπορούν το φάνε γρήγορα και να κατευνάσουν την πείνα τους. Ίσως πεινούσαν πάρα πολύ και απορροφημένοι από το φαγητό δεν παρατηρούσαν το πρόσωπό της που ήταν γεμάτο ανησυχία, συμπόνια και αγάπη, που συνδυαζόταν με μια μητρικότητα που είναι σπάνιο σε ένα τόσο νέο κορίτσι.
Ο Ραμ Χρίνταϊ Γκχόσαλ από ένα γειτονικό χωριό εξεπλάγην όταν την είδε να διαλογίζεται μπροστά σε ένα ομοίωμα της Θεάς Τζάγκαντ-ντάτρι. Δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποια ήταν η αληθινή Τζαγκάντ-ντάτρι. Τόσο τέλειος ήταν ο αυτό-ταυτισμός της Σάραντα με τη θεότητα.
Η Μπχανούπισι, μια φτωχή γυναίκα του Τζαϊράμπατι, θεωρούσε την Σάραντα ως την Ούμα (σύζυγος του Σίβα) ή Πάρβατι και το σύζυγό της τον Σρι Ραμακρίσνα ως τον Σίβα τον ίδιο.
Όταν έφθασε στο Τζαϊράμπατι η φήμη ότι ο Σρι Ραμακρίσνα είχε τρελαθεί, οι συγχωριανοί της λυπήθηκαν που ήταν η σύζυγος ενός τρελού.
Για τον ληστή και τη σύζυγό του στο Τέλο Μπέλο*, η Σάραντα ήταν η στοργική κόρη στην οποία έβλεπαν την επιλεγμένη τους θεότητα Μητέρα Κάλι.
Στο Ντακσινέσβαρ, Η Σάραντα Ντέβι ήταν η αφοσιωμένη σύζυγος και η Πρώτιστη μαθήτρια του Σρι Ραμακρίσνα που τον υπηρετούσε ολόκαρδα. Και εκείνος, ο σύζυγος και γκουρού την θεωρούσε ως την παντοτινά ευδαίμονη Θεϊκή Μητέρα. Την λάτρεψε τελετουργικά ως Θεά Σόντασι**, και της πρόσφερε τους καρπούς όλων των ασκήσεών του και το κομποσκοίνι του στα πόδια της.
Η ίδια δεν είχε καμία βασική εκπαίδευση. Δεν μπορούσε να γράψει ούτε ακόμη και το όνομά της. Και όμως ο Σρι Ραμακρίσνα δήλωσε, "η Σάραντα είναι, η Σαράσβατι (η Θεά της Γνώσης) η οποία έχει έρθει να μεταδώσει τη γνώση. "
Αλλά ο Χρίνταϊ, ο ανηψιός του Σρι Ραμακρίσνα, αν και έζησε συνεχώς μαζί του, δεν είχε καμία αντίληψη του μεγαλείου της Μητέρας. Συμπεριφέρθηκε προς αυτήν με αγένεια περισσότερο από μία φορά και ο Σρι Ραμακρίσνα τον προειδοποίησε να μην μιλάει προσβλητικά σ’ αυτήν γιατί, "... εάν αυτή ανοίξει την κουκούλα*** της ακόμη και ο Μπράχμα, ο Βίσνου και ο Μαχέσβαρα δεν σε σώζουν.' Αλλά ποιος μπορούσε να καταλάβει το βάθος αυτής της δήλωσης;
Όταν η Σάραντα Ντέβι πήγε να ζήσει στο Καμάρ-πουκούρ μετά απότο Μαχά-Σαμάντχι (θάνατο)του Τακούρ (Σρι Ραμακρίσνα), οι συγχωριανοί της την επέκριναν γιατί φορούσε ένα Σάρι με μια λεπτή κόκκινη μπορντούρα και ένα ζευγάρι χρυσά βραχιόλια ενάντια στον επικρατούντα κανόνα του πως πρέπει να ντύνεται μια χήρα****. Θα είχε διωχτεί από την κάστα της, αλλά μεσολάβησε η Πρασαναμαγί της οικογένειας Λάχα στην οποία είχανε πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό οι συγχωριανοί της. Δήλωσε ότι η Σάραντα και ο Γκαντάϊ (Ραμακρίσνα) ήταν θεία όντα.
Ακόμα αργότερα, στο Τζαϊράμπατι, οι τοπικοί Βραχμάνοι της επέβαλαν ένα πρόστιμο είκοσι πέντε ρουπίων. Κατά τη διάρκεια της Τζάγκαντ-ντάτρι***** Πούτζα******, όταν ο αδελφός της Μητέρας ο Κάλι προσέφερε Πρασάντ (αντίδωρο) στους Βραχμάνους, ένας μη- Βραχμάνος έβαλε ένα χόμα τιλάκ (σημάδι κόκκινο)στο μέτωπό του. Αυτό ρύπανε αυτόν και το Πρασάντ. Ως εκ τούτου μπήκε αυτό το πρόστιμο και η Μητέρα έπρεπε να πληρώσει, επειδή εκείνη ήταν ο επικεφαλής της οικογένειας για την οποία γινόταν αυτή η τελετουργία της Πούτζας.
"Εγώ η ίδια είμαι η Μάγια"
Κάποτε όταν βρισκόταν στο Μπενάρες, κάποιες ντόπιες επισκέπτριες την βρήκαν να ασχολείται με την Ραντχού και τον Μπούντεβ και επιπλέον να ζητά από την Γκόλαπ-Μα να της καρικώσει το ρούχο της. Βλέποντας μια τέτοια κοινή οικογενειακή εικόνα, μία από αυτές ξαφνικά είπε, "βλέπω, εσείς είστε βαθειά απορροφημένη στην Μάγια." "Τι να κάνω καλό μου κορίτσι " απάντησε η Μητέρα, "Εγώ είμαι η ίδια η Μάγια", ένας υπαινιγμός πάρα πολύ ασύλληπτος για να τον αντιληφθεί η επισκέπτρια.
Γι’ αυτό η Γκίτα λέει:
Avajananti mam mudha manushim tanum ashritamI
Parαm bhavam ajananto
mama bhutamaheshvarαm ΙΙ(Ch ΙΧ, V. 11)
Αλλά οι απλοί άνθρωποι του χωριού και οι πιστοί ____ αναγνώριζαν σε αυτήν την αγάπη της Μητέρας που αγκάλιαζε τα πάντα. Και εκείνοι που είχαν πνευματική ευαισθησία ευλογήθηκαν με ένα κρυφοκοίταγμα της θείας φύσης της. Μας έρχεται στο νου μια παραβολή του Σρι Ραμακρίσνα, που ένας γαιοκτήμονας ήθελε να μάθει πώς οι διάφοροι άνθρωποι προσδιορίζουν την αξία ενός πολύτιμου λίθου που είχε. Ο λαχανοπώλης έδωσε εννέα οκάδες μελιτζάνες και τίποτα περισσότερο. Ο έμπορος υφασμάτων δέχθηκε να δώσει εννιακόσιες ρουπίες. Και όταν το είδε ένας κοσμηματοπώλης, πρόσφερε χωρίς δισταγμό εκατό χιλιάδες ρουπίες.
Ο Σουάμι Βιβεκάναντα δεν είχε δει ποτέ το πρόσωπό της. Αλλά ήξερε ότι ήταν η Θεϊκή Μητέρα του Σύμπαντος που ήρθε να αναβιώσει την Σάκτι σ' αυτή την χώρα και έχοντάς την ως πυρήνα τους θα γεννιόντουσαν νέοι Γκάργκι και Μαϊτρέγια. Για τον Σουάμι Βιβεκάναντα, ήταν μεγαλύτερη ακόμη και από τον Τακούρ (Σρι Ραμακρίσνα).
Η ίδια έζησε μια ζωή οικογενειάρχη. Αλλά ο Σουάμιτζι (Βιβεκάναντα) δήλωσε ότι αποτελεί τη ‘Γκνιάνα της Αδελφότητας’ (Sangha Janani) ─ ανεπίσημα η ύψιστη αρχή του τάγματος των μοναχών του Ραμακρίσνα. Η ίδια έδωσε την μύηση σε μερικούς νέους αναζητητές στον μοναχισμό και τους καθοδήγησε στη μοναστική τους ζωή.
Έδωσε το μάντρα- ντίκσα (δηλ. μύηση) σε εκατοντάδες ανθρώπους. Αντί να δέχεται ‘υπηρεσία στον Γκουρού’ (Guru-seva) από αυτούς, εκείνη εκτελούσε 'υπηρεσία στον μαθητή' (Shishya-seva) όπως η Μητέρα υπηρετεί τα παιδιά της.
Ήταν αδύνατο να κατανοήσει κανείς την αληθινή φύση της εάν εκείνη η ίδια δεν την αποκάλυπτε. Η μητέρα της η Σγιαμασουντάρι, αυτή που ήτανε η πιο κοντινή από οποιαδήποτε άλλη, είπε, "καλό μου παιδί, αναρωτιέμαι ποια αληθινά είσαι! Πώς μπορώ να σε κατανοήσω κόρη μου.!'’
Ο Σουάμι Σαραντάναντα, την υπηρέτησε έτη και έτη, και εξέφρασε την αδυναμία του να την κατανοήσει εντελώς, μέσω ενός τραγουδιού στο οποίο λέει,
"... Ήμουν κοντά σ’ αυτήν τόσο πολύ καιρό
Την ακολούθησα οπουδήποτε πήγε
Αλλά ανίκανος να κατανοήσω οτιδήποτε (γι’ αυτήν)
Δέχομαι την ήττα μου."
Πάλι, ένας άλλος αναζητητής ο ποιητής Πρέμικτραγούδησε: Matumikekeujanena ― Μητέρα, ουδείς γνωρίζει ποια αληθινά είσαι. Μερικοί στίχοι αυτού του τραγουδιού θα μπορούσαν να μεταφραστούν ως εξής:
"Διάφοροι άνθρωποι σε περιγράφουν
ποικιλοτρόπως, Οι γραφές... αδυνατούν να βγάλουν ένα
συμπέρασμα. Η τελική Αλήθεια είναι εκεί μέσα στην
Βεδάντα.
Αλλά δεν μπορεί ποτέ να γνωσθεί.
Οτιδήποτε εμφανίζεται μέσα στο χώρο της
συνείδησής μας,
αυτό είναι το όριο το οποίο μπορούμε
να κατανοήσουμε.
Ο Πρέμικ λέει, το μόνο που κατάφεραν όλοι είναι
μόνο μια σύγχυση.
Όσον αφορά στη θέα της αληθινής Της Φύσης
Ακόμη και ο Μπράχμα, ο Βίσνου, και ο Μαχέσβαρα είναι όλοι
τυφλοί."
Η δήλωση ότι η Βεδάντα περιέχει την τελική αλήθεια, αλλά ότι αυτή δεν μπορεί ποτέ να γνωσθεί, είναι σημαντικό. Η τελική αλήθεια είναι η μια Πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από όλες τις εκδηλώσεις. Η Μητέρα είναι η Σάκτι, η Αρχέγονη Ενέργεια. Ο Σρι Ραμακρίσνα λέει. Το Μπράχμαν και η Σάκτι είναι ένα και το αυτό. Εκείνος δήλωσε ότι εκείνη ήταν "η Σάκτι του". Η Σάκτι και το Μπράχμαν είναι η μία και αυτή Πραγματικότητα. Δηλαδή αυτή είναι η τελική της ταυτότητα. Επομένως υπό αυτήν τη μορφή, ο Σρι Ραμακρίσνα και η Σάραντα Ντέβι είναι η Μία και αυτή η Πραγματικότητα εκδηλωμένη μέσα από δύο χωριστές μορφές.
Έτσι η Μητέρα είναι το Ένα χωρίς δεύτερο. Είναι η Ψυχή της ψυχής μας. Σαν Μπράχμασβαρούπινι, είναι πάντα άγνωστη και μη αναγνωρίσιμη. Είναι ποτέ δυνατόν να εξαντεικιμενευτεί και να γνωσθεί; Ο Γνώστης συγχωνεύεται στο "αντικείμενο" της αναζήτησής του.
Μια αλατένια κούκλα πήγε να βυθομετρήσει τον ωκεανό. Μόλις πάτησε στο νερό διαλύθηκε και έγινε ένα με τον ωκεανό.
Λόγια της Αγίας Μητέρας:
Οι άνθρωποι με επισκέπτονται και μου λένε, "η ζωή μου είναι χωρίς γαλήνη, δεν νοιώθω ποτέ την παρουσία του Θεού, πέστε μου πώς να βρω την γαλήνη", και τα λοιπά. Μετά τους κοιτάω και κοιτάω και τον εαυτό μου και αναρωτιέμαι γιατί μιλούν με αυτόν τον τρόπο. Είμαι εγώ διαφορετική από τους κοινούς ανθρώπους; Εγώ η ίδια ουδέποτε γνώρισα ανησυχία. Και ως προς την παρουσία του Θεού, την έχω πάντα. Μπορώ να Τον δω όποτε θέλω."
Όταν κάποιος μαθητής την ρώτησε γιατί έκλαψε σαν ένα συνηθισμένο πρόσωπο στο θάνατο του νεαρού ανηψιού της, η Μητέρα απάντησε, ‘ζω ως οικογενειάρχης πρέπει να γευτώ τα φρούτα του δέντρου του κόσμου’. Γι’ αυτό κλαίω. Ο Σρι Ραμακρίσνα κάποτε είπε, "Ὀταν ο Θεός ενσαρκώνεται σε ένα ανθρώπινο σώμα, ενεργεί ακριβώς όπως ένα άνθρωπος. Νιώθει την ίδια πείνα, δίψα, ασθένεια, τη θλίψη και το φόβο όπως όλοι. Ακόμη και το Μπράχμαν κλαίει όταν πιάνεται στην παγίδα των πέντε στοιχείων."
- "Ο ευκολότερος και καλύτερος τρόπος για να λυθούν τα προβλήματα της ζωής είναι η επανάληψη του Ονόματος του Θεού, του Σρι Ραμακρίσνα, σιωπηλά." –
--------------------
* Το ζευγάρι ληστών που την φρόντισε όταν η Σάραντα πηγαίνοντας στο Ντακσινέσβαρ έμεινε πολύ πίσω από την παρέα της και αδιαθέτησε.
** Παρθένα θεότητα
*** Εδώ την παρομοιάζει με κόμπρα.
**** Στα λευκά χρώμα πένθους.
***** Τζάγκαντ: Σύμπαν, Τζάγκαντ-ντάτρι : Αυτή που κρατά το Σύμπαν.
****** Πούτζα είναι μια μορφή λατρείας των πιστών στην προτιμώμενη Θεότητά τους με διαφορετικό αριθμό προσφορών όπως τροφή, νερό, φωτιά, λιβάνι, λουλούδια κ.α. ανάλογα το άτομο τον λόγο και την ώρα που γίνεται. Η προσφορά συνοδεύεται από κάποιο τελετουργικό.
====================
Μετάφραση
–ομάδα μελέτης Ραμακρίσνα Βεδάντα–